Zand en wind

De afgelopen week stond in het teken van zand en wind (trouwrns die wind hebben we nog steeds). We vetrokken maandag uit Texas richting White Sands National Monument in New Mexico. Dat is een klein maar bijzonder natuurverschijnsel aldaar.
Gypsum (gips) dat 250 miljoen jaar geleden de bodem van een ondiepe zee bedekte veranderde in steen, werd 70 miljoen jaar geleden opgetild tot een gigantische koepel die vervolgens instortte, 10 miljoen jaar geleden. De randen van de koepel vormen nu een krans van bergen. Normaal lost gips op in water en stroomt het af naar de zee. Het water in deze krans van bergen kan niet weg. Het opgelost gips kristalliseerde en verkruimelde tot zandachtige korrels. De wind zorgt voor de vorming van spierwitte vrijwel onbegroeide duinen. Een bijzonder apart landschap. Er is geen camping in dit park. Wel zgn. backcountry kamperen. Je mag dan lopende met je rugzak het gebied in en een plek (aangewezen) opzoeken (ca. 1 mijl). Daar hebben we met minimale middelen (tent, slaapzak, eten en drinken - alcohol mocht niet, maar er mag zo veel niet) de nacht tussen witte duinen doorgebracht. Het waaide flink maar het was heel bijzonder, vooral 's morgens.
De dag daarop trokken we door naar een ander zand-natuurverschijnsel: het Great Sand Dunes National Park in Colorado. Hier zit zand van een eroderende bergketen op gesloten tussen twee bergketens. Van de westelijke keten waait een zuidwestenwind het zand 65 mijl naar de oostelijke keten waar het wordt tegengehouden door noordoostenwind die daar waait. Het resultaat is 35 vierkant mijl duinen, onbegroeid voor die bergen. Duinen van 200 meter hoog! Ongelooflijk maar het is zo. Er is ook een beek met smeltwater van de bergen zodat het een enorme trekpleister is voor gezinnen met kinderen.
Wij hebben daar een bergmeer proberen te bereiken maar naar vier uur lopen en 750 meter stijgen weerhield sneeuw en vermoeidheid ons de laatste kilometer naar het meer af te leggen. Toch een schitterende tocht.
Qua wildlife is het lijstje vooral langer geworden met herten.
Omdat de camping helemaal vol was en iedereen tamelijk dichtopeen zit, hebben we besloten naar Mesa Verde NP te gaan in de plaats van het geplande Black Canyon of the Gunnisson NP. We veronderstelden dat het daar kouder zou zijn. Of het in Mesa Verde warmer is lees je in het volgende verslag! In ieder geval zijn hier de voorzieningen beter: we zijn wel toe aan een douche...